Praca - nasz drugi dom, nasza druga sypialnia?

Mówi się, że miejsce pracy jest naszym drugim domem, ale czy to oznacza, że ma być także drugim łożem?

W moim ostatnim miejscu pracy początkowo pracowałam w charakterze ochroniarza. Otulona w służbowy mundur wyglądałam śmiesznie, a przynajmniej tak mi się wydawało. Tymczasem, wcale nierzadko, słyszałam uwagi o podtekście erotycznym typu: "Kiedyś klepnę cię w ten twój tyłeczek. Może dostanę za to w twarz, ale zrobię to" lub "chciałbym cię zobaczyć nago w wannie pełnej szampana". Niby nic takiego, ale mnie drażniło. Wiedziałam, że czekają na nich w domu żony z obiadem. Oni wiedzieli, że jestem "zajęta". W niczym im to jednak nie przeszkadzało, by oblewać się ślinotokiem.

Jeden z dyrektorów w mojej ówczesnej firmie (jak to zwykle w kadrze zarządzającej bywa, było ich kilku) zawsze, gdy mnie widział, rzucał pod moim adresem dwuznaczne propozycje. Nie bacząc na to, że pracuję z jego córką!

Z czasem awansowałam na recepcjonistkę i służbowy mundur zamieniłam na styl biurowy, co nie oznacza wyuzdany. Czy to, że kobieta dba o siebie i o swój image, stara się zawsze wyglądać schludnie, czysto i przyzwoicie dla facetów jest jednoznaczne z tym, że ma ona ochotę na sex? I to z większością męskiej populacji?

Dobrze, że wśród urządzeń biurowych obok xero, centrali telefonicznej, komputera i maszyny do pisania nie było żadnej gilotyny. No, na upartego mogłaby się przydać niszczarka do dokumentów:)

Kiedyś do prezesa obiektu przyjechał dyrektor konkurencyjnej firmy ochroniarskiej i myślał, że jego propozycja kolacji połączonej ze śniadaniem powali mnie na kolana i sprawi, że przejdę do jego firmy. Kretyn!

Niektórzy naprawdę byli natrętni, obleśni, przerażający i odpychający, choć wiedzieli, że jestem w długoletnim związku i awans przez łóżko naprawdę mnie nie interesuje. Dla mnie zbytnio się to nie rożni od stanięcia na pigalaku.

Najbardziej drażnili mnie ci, o których wiedziałam,że mają żony, partnerki, dzieci. Nie trawiłam kontaktu z nimi i wcale tego nie ukrywałam.

Myślę, że niektórych przed pewnymi czynami powstrzymywała czujna para oczu: kamery i koleżanki - zołzy (oj, ta to miała spojrzenie i język) oraz towarzystwo psa stróżującego.

Ich zachowania i tak były niczym w porównaniu z tym, do czego dopuścił się jeden z moich pierwszych pracodawców.

Miałam wtedy 18 lat i pracowałam jako pomoc szwalni. Rządy w firmie sprawowało pewne małżeństwo, które znacznie poszło mi na rękę, gdyż do pracy przychodziłam...co drugi dzień . W pozostałe chodziłam do szkoły wieczorowej, ale tylko z nazwy, bo zajęcia odbywały się w ciągu dnia.
 Atmosfera w zakładzie była iście sielankowa, zarówno na linii pracownicy - przełożeni, jak i pomiędzy wszystkimi pracusiami. Kiedy interesy szły wyjątkowo dobrze i szefowi udało się podpisać jakiś intratny kontakt, to robił nam niespodzianki w postaci zamówienia pizzy czy frytek. Wypłata była co tydzień. Żyć nie umierać.

Któregoś dnia zostałam w pracy po godzinach, co zresztą bardzo często miało miejsce. Tym razem jednak oprócz mnie był jeszcze tylko mój boss. Wszyscy z mojej zmiany poszli do domu, a do przyjścia następnej pozostało około godziny. Obcinałam nitki przy koszulkach prowadząc jednocześnie rozmowę z szefem, gdy ten nagle podszedł i zaczął mnie dotykać w dość intymnym miejscu. Sparaliżowało mnie. Chciałam krzyczeć, ale bałam się, że to go rozwścieczy i tylko pogorszy moje położenie... Wiedziałam, że jestem sama na terenie zakładu, który był i tak na uboczu. Nawet, gdybym darła się w wniebogłosy, to i tak nikt by mnie nie usłyszał. Spojrzałam na drzwi naprzeciw, których siedziałam. Zawsze były otwarte, ale tym razem zamek był zaryglowany. Nagle rozległ się dźwięk telefonu. Szef podszedł i odebrał. Po rozmowie zorientowałam się, że dyskutuje z żoną. Jak gdyby nic się nie stało! A ja cała drżałam niczym liść na wietrze. Szef szybko skończył rozmowę i znów podszedł do mnie. Stanął za mną. Bardzo blisko. Ścisnęłam mocniej obcinaczki w dłoniach. Gdyby mnie dotknął, gotowa byłam wbić mu je. Gdziekolwiek. Na szczęście już mnie nie dotknął. Tym razem rozległ się dzwonek do drzwi i ktoś zaczął je szarpać. Okazało się, że to pracownik z nocnej zmiany przyszedł wcześniej. Byłam wybawiona! W oka mgnieniu stamtąd zniknęłam. Następnego dnia w asyście taty i brata poszłam zabrać swoje rzeczy. Odbyłam rozmowę z moją przełożoną, a żoną tego obrzydliwego typa. Opowiedziałam jej całe zdarzenie, a z jej oczu płynęły łzy. Odeszłam. Nie umiałam już pracować z tym człowiekiem, nie mogłam na niego patrzeć. 

                            
                    

                                         

                                                        

Miła atmosfera w pracy, to podstawa obok dobrych zarobków. Jednak klepanie "po tyłku", wywalanie języka do pasa i ślinotok na widok koleżanki, to nic przyjemnego dla niej samej.

Każdy z nas lubi słyszeć komplementy, pochwały pod swoim adresem i przebywać w miłym towarzystwie. Podszczypywanie, poklepywanie i monotematyczni erotomani - gawędziarze mają niewiele z tym wspólnego.

Erotyczne wariacje na kserokopiarce mogą być ekscytujące, ale jeśli robi się to z własnym partnerem, a nie z kolegą z pracy(zapominając przy tym o własnym mężu).

Oczywiście piszę to jako (lepsza:)) połowa długoletniego związku.

Bo inna sprawa, jeśli trafi na siebie dwóch singli. Proszę bardzo! Róbta, co chceta. Nawet na biurku prezesa i w zakładowej szatni.Zakładając, że oboje tego chcecie.

Post ten jest odpowiedzią na zbiór myśli nieuczesanych zawartych pod adresem:

http://www.wykop.pl/link/295183/kobiety-oczekuja-w-pracy-molestowania-seksualnego